29 Eylül 2008 Pazartesi



Uzun süredir aranızda yokum. Biliyorum biraz uzun oldu, hem zamansızlık hem de isteksizlik vardı. Ama sizleri takibi hiç bırakmadım. Bu sürede neler mi yaptım. Sofralar hazırladım, iftar davetlerine katıldım, bol bol yedim, bol bol sohbet ettim…

Bir de üzücü bir olay oldu. İş arkadaşım (Müdürlükte iki kişi çalışıyoruz) rahatsızlığı nedeniyle üç haftadır raporlu. Şimdi biraz daha iyiymiş, umarım tamamen iyileşir en kısa zamanda… Bu nedenle onun günlük işleriyle benim günlük işlerimin arasında kayboldum. Arada gelen ekstra işler de olunca iş yeri yorucu geçmeye başladı… Akşamları da yemek hazırlığı, davetler vs... Ama işte sonunda tatil geldi. Şimdi yol heyecanı var içimde, valizleri hazırladık, hediyeleri aldık, süslendik ve yarım günlük çalışma süremiz dolunca da memleket yolculuğuna çıkacağız.

Akşama kayınvalideme iftara, daha sonra da annemlere çay içmeye gideceğiz. Tabi bizimkiler yine her zamanki gibi bayram alışverişini sona bırakmışlardır. Küçük kız kardeşim abla benimle alışverişe gel diye tutturacak. O kalabalıkta gezmeyi hiç sevmesem de bayramda önemli olan çocukların mutluluğu diye düşünüp, katlanacağım.

Şimdi hatırladım da anneannem bayramda bize mendil verirdi ve beni en mutlu eden hediye o olurdu nedense… Anneannemi, babaannemi, dedelerimi herkesi çok özledim. Özellikle de onlarla vakit geçirmek istiyorum. Çünkü bazen onlara bir şey olacak diye çok korkuyorum ve mümkün olduğunca çok zaman geçirmek istiyorum.

Ben on yaşıma gelene kadar babaannemlerle birlikte yaşamışız. Annem ve babam çok genç evlendikleri için. Evde büyük amcam(babamdan büyük), halam ve küçük amcam da vardı bir süre. Çok eğlenceli bir evdi. Herkesin gözbebeğiydik kardeşimle birlikte. Zavallı küçük amcam bizden çok çekti :) Dedem ne istesek yapardı… Hala çok düşkündür bizlere. Tabi pabucumuz biraz dama atıldı. Şimdi bizim üç ve dört numara daha gözde. Bizimkiler ve babaannemler karşılıklı dairelerde oturuyorlar. Küçük kız kardeşim de sürekli orada. Artık ona olan düşkünlüğün fazla olması normal, ben evlendim barklandım, uzaklarda kaldım :) Hatırlıyorum da ben evden uzakta çalışmaya başlayıp ev tuttuğumda, sen şimdi orada bulaşık yıkamakla uğraşıp yorulma diye bana bulaşık makinesi almıştı, Canım dedem …

İşte bu bayrama girerken içimde özlem var. Ailemle zaman geçirmeye özlem. Biraz gidip kayınvalidemlere “gelinlik” yapma özlemi. Kardeşlerimle kahkahalara boğulma özlemi vs. vs. Umarım güzel bir bayram olacak.



Hepimizin bayramını en içten dileklerimle kutluyorum. Bayramınız mübarek olsun…
Nice bayramlara…